ازدحام جمعیت برای ابراز احساسات نسبت به آقای احمدی نژاد ، مراسم را برای مدتی با وقفه مواجه کرده بود. همچنین در مراسم 22 بهمن آقای احمدینژاد فرصت اینکه قدم از قدم بردارد، نداشت زیرا مردم او را احاطه کرده بودند تا به او بگویند که دوستش دارند و منتظر بازگشت او هستند. به نظر شما این حزب اللهی هایی که منظور شما هستند همان کسانی نیستند که در چنین مراسمی حضور پیدا می کنند!

دولت بهار/ علی اکبر جوانفکر مشاور رئیس جمهور سابق در گفت و گو با هفته نامه مثلث به سوالاتی درباره پایگاه اجتماعی دکتر احمدی نزاد پاسخ داده است. متن این مصاحبه در ادامه آمده است:
آقای جوانفکر! بیش از 6 ماه از آغاز دولت جدید گذشته است، اوضاع را چطور میبینید؟ فکر می کنم برای اظهار نظر در باره عملکرد دولت جدید یک مقدار زود است. بهنظر میرسد زمان بیشتری لازم است تا آنچه را در چنته فکری و توان اجرایی خود دارند به عمل در آورند و مردم نیز نتیجه آن را ببینند و سپس بشود در مورد آن قضاوت کرد. در مجموع می توان گفت که آنچه تا به حال اتفاق افتاده رضایتبخش نیست و انتقادهای زیادی را در جامعه بر انگیخته است. یک مقدارش هم به رویکردهای دولت جدید مربوط می شود. آنها به جای اینکه بر توانمندیهای داخلی و شکوفا کردن ظرفیتهای موجود کشور از نظر استعدادهای انسانی و بهره گیری از دستاوردهای ادوار گذشته تاکید کنند ، نگاهشان متوجه بیرون از مرزهاست و بیشتر به این امید بسته اند که از رهگذر توافق با چند کشور غربی که برخی از آنها دشمنان قسم خورده ملت ایران هستند، بتوانند شرایط جدیدی را در کشور ایجاد کنند. آنها بنا را بر این گذاشته اند که با چنین توافقی ، مشکلات را می شود حل کرد اما من فکر میکنم این طریق نه تنها چیزی دستمان را نخواهد گرفت بلکه خیلی چیزها از جمله عزت ملی را هم از دست خواهیم و این یک باوری نیست که به تازگی شکل گرفته باشد. از ابتدا هم معلوم بود که این راه به ترکستان ختم می شود. من واقعا از این بابت نگرانم که ادامه وضع موجود برای کشور زیانبار باشد و بر خسارتهایی که تا کنون بر ملت ایران وارد شده، افزوده شود.
حامیان دولت دهم بلافاصله بعد از مشخص شدن نتیجه انتخابات یازدهم مطرح میکردند؛ چند ماه که بگذرد مردم چراغ به دست دنبال احمدینژاد خواهند گشت و خیلی زود دلشان برای او تنگ خواهد شد. به این معنا که آرزو میکنند که احمدینژاد باز گردد. آیا شما اکنون چنین تصویری را از جامعه در ذهن دارید؟ یا فکر میکنید ممکن است چنین حسی در ماههای آتی برای مردم ایجاد شود؟ وقتی نام آقای احمدینژاد مطرح می شود، بحث در باره یک فرد نیست و اصولا این نگاه را که یک فرد با توجه به نام و آوازه او معیار سنجش باشد، درست نمی دانم . وقتی بحث آقای احمدینژاد مطرح می شود در واقع در باره یک کارنامه عملکردی و مشخصه های بارزی از رویکردهای او صحبت به میان می آید. بحث از یک خط فکری موفق در جامعه مطرح می شود که بانی کارهای مثبت و بزرگی در کشور بوده است. این کارنامه هشت ساله آقای احمدینژاد این را نشان میدهد. ثمره خدمات دولت ایشان روی زمین است و میشود آن را رصد کرد و اندازه گرفت. اینها واقعیتهای جامعه ما است و مردم آن را به چشم میبینند. اگر گفته می شود که مردم دلشان برای احمدینژاد تنگ شده است در واقع این دلتنگی برای یک خدمتگزار دلسوخته مردم ، کشور و انقلاب و نظام است. مردم به تجربه دریافته اند که دکتر احمدی نژاد که توان فکری و جسمی لازم برای پر کردن بسیاری از خلاء ها را در مدیریت اجرایی کشور دارد. مردم با اعتقاد به این نیاز است که در بزنگاه انتخابات به افراد رای میدهند. امید مردم این بود که با انتخاب جدیدی که در کشور صورت گرفته است، برای کشور کاری صورت بگیرد. پیشرفت حاصل شود، کار برای جوانان ایجاد شود و مشکلات مرتفع گردد. نگاه در انتخابات به این سمت است. وقتی بعد از یک مدتی ببینند که اینها بر آورده نشد طبیعی است که باز نگاهشان به سمت همان هدف، جهت گیریها و رویکردهاست. ممکن است که کسی را نبییند و نگاهشان دوباره به سمت آقای احمدینژاد متمرکز شود.
ادامه را اینجا بخوانید .
|