<!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0in; margin-bottom:.0001pt; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:8.5in 11.0in; margin:1.0in 1.25in 1.0in 1.25in;} div.Section1 {page:Section1;} -->

از هجر رخت خون ز دل و دیده روان است          از اینکه نبینم رخ تو دل نگران است

ای آنکه ندیده همه دل را به تو بستیم          بار غم تو بر دل و بر سینه گران است

گویند بهار است جوانی و ندانند          بی روی تو هر فصل از این عمر خزان است

ای شمع فروزان که ندیدیم شما را          پروانه ی دل گرد خیال تو دوان است

تا اینکه بیایی لحظاتم گذرا نیست          انگار که چون مرده ی پا بسته زمان است

از گرمی عشق تو که در سینه نهفتیم          آتشکده ی سینه به حال فوران است

از داغ غیابت دو جهان ضجّه زنان است          از درد فراقت دو جهان غرق فغان است

ترسم که شوم پیر و نبینم رخ ماهت          والله اگر جان بدهم بهتر از آن است